پرورش فرزند در سال¬های نخست پس از تولد

در اینجا می‌توانید کلیپ‌هایی از فیلم را تماشا کنید و در مورد چهار چیز متفاوتی که باید در هنگام «بده – بستان» به آنها فکر کنید بیشتر بدانید:

علاقه نشان دادن به این معناست که وقتی کودک به چیزی علاقه دارد با او باشید. وقتی علاقه نشان می-دهید، فرزندتان را تشویق می کنید چیزهایی را کشف کند و این کار رابطه بین شما و کودک را تقویت می کند. بزرگترین علاقه کودکان مادر و پدر آنان هستند، بنابراین آنچه شما به آن علاقه نشان می¬دهید برای فرزندتان مهم خواهد بود!

در یک زندگی روزمره پُر استرس، به عنوان یک مادر یا پدر آسان است که روی چیزهایی غیر از آنچه کودک به آن علاقه نشان می دهد توجه کنید. ممکن است برای لحظه ای جدا شدن از همه ضروریات و خواسته های روزمره یا کنار گذاشتن تلفن همراه برای علاقه نشان دادن به فرزندتان دشوار به نظر برسد. اما حتی یک لحظه کوتاه مانند 10 دقیقه توجه نشان دادن می تواندبرای یک کودک خردسال معنی زیادی داشته باشد.

می توانید با نگاه کردن به آنچه کودک به آن نگاه می کند، لمس می کند، اشاره می کند یا زمانی که چیزی به شما نشان می دهد، علاقه خود را نشان دهید. همچنین این یک فرصت طلایی خواهد بود تا آنچه را که به آن علاقه و توجه نشان می¬دهید با کلمات بیان کنید!

وقتی کودک سیگنالی بشما می¬دهد، می‌توانید با تشویق به او پاسخ دهید. می توانید از طریق کلمات و همچنین با تکان دادن سر، خوشحال به نظر رسیدن یا در آغوش گرفتن او را تشویق کنید.

وقتی تشویق می کنید، کنجکاوی و میل کودک برای کشف کردن، بیشتر می شود. کودک احساس می کند چیزی که به آن علاقه نشان می دهد یا آن را احساس می کند ارزشمند است. این به نوبه خود باعث ایجاد اعتماد به نفس و امنیت می شود. خوب است تشویق را در سنین پایین به عادت تبدیل کنیم. وقتی کودک به تنهایی شروع به حرکت و کشف چیزها می کند، تشویق می تواند راهی مثبت برای ایجاد مرزهای امن و نشان دادن راه به کودک باشد. مادر و پدر می توانند به جای اینکه بطور مکرر بگویند «نه» و «نکن»، از تشویق استفاده کنند.

وقتی آنچه کودک به آن اشاره می کند یا به آن علاقه دارد را با کلمات بیان می کنید، به کودک کمک می کنید تا دنیای اطراف خود را درک کند. توسعه زبان یکی از مهمترین عناصر سازنده در سالهای اولیه زندگی کودک است. دایره لغات خوب یک عامل حفاظتی مهم برای سلامت روان است. این توانایی کودک را برای بیان نیازهای خود، برنامه ریزی اقدامات خود و یادگیری در آموزشگاه تقویت می کند.

شما می توانید هر چیزی را با کلام نام گذاری کنید، یک چیز (مانند لامپ، یا سگ)، کاری که کسی انجام می دهد (دویدن، آشپزی) یا یک احساس (غمگین، کنجکاو). داشتن کلمات برای احساسات باعث امنیت بیشتر کودک می شود و برای سلامت روان کودکان در مراحل بعدی زندگی اهمیت زیادی دارد. کودک یاد می گیرد که احساسات خود و دیگران را که سنگ بنای مهمی برای توانایی جستجوی آرامش و تکامل احساس همدردی با دیگران در آینده است، بشناسد.

هنگامی که به سیگنال کودک پاسخ می دهید، همچنین به کودک فرصت می دهید تا با پاسخ دادن بشما این «بده – بستان» را با شما ادامه دهد. بده-بستان به این شکل یعنی یکی شما یکی او، سنگ بنای رشد اجتماعی کودک است که در آن مهارت‌هایی مانند همکاری و همدردی عناصر اصلی و مهم هستند. کودک بتدریج یاد می گیرد که صبر کند و اجازه ندهد که انگیزه های آنی در بده-بستان با دیگران حکمفرما شود.

کاری را به نوبت اما همگام با کودک انجام دادن نیز مهم است. زمانی که به کودک فرصت کافی داده می¬شود تا به سیگنال شما پاسخ جدیدی بدهد، فرصت می¬کند تا ایده های خود را گسترش دهد و این به او اعتماد به نفس می بخشد. اگر این کار خیلی سریع یا خیلی کند پیش برود، کودک ممکن است احساس درماندگی کند. کودکان متفاوت هستند و اگر مادر و پدر بتوانند خود را با سرعت کودک خود همگام سازند، به کودک کمک می کنند.